Τι βουτάς στο μέλι ρε? Δικό σου είναι?

«Μέλημά μας, η βελτίωση της Εθνικής Οικονομίας, η μείωση του πληθωρισμού, η αύξηση της παραγωγικότητας, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η μείωση της ανεργίας, η βελτίωση του μέσου εισοδήματος». Από τότε που γεννήθηκα η ίδια καραμέλα με διαφορετικές αποχρώσεις.Οράματα και προσδοκίες μιας κοινωνίας που της δείχνουν λάθος δρόμο.Η γενιά μου, γαλουχήθηκε με το «ΚΛΙΚ» και το «ΜΑΧ» του κατά πολύ lifestyle Κωστόπουλου. Στις παραλίες της Μυκόνου και της Σαντορίνης, λύναμε γρίφους: «Τι είδος μαλάκας είσαι?». Δεν φορέσαμε ποδιά, δεν μας τιμώρησε ο δάσκαλος. Στο όνομα της ελευθερίας και των νέων ηθών, ξεπουλήσαμε τα ιδανικά των γονιών μας. Σήμερα μέλημά μας δεν είναι η βελτίωση της Εθνικής Οικονομίας. Ούτε μας αφορά.Σε μια κοινωνία διαφθοράς και απαξίας ψάχνουμε να βρούμε τα ωφέλημα. Ψάχνουμε τον τρόπο να ζήσουμε διαφορετικά. Να επιβάλουμε τους δικούς μας κανόνες. Αισθανόμαστε το πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας, πάνω από κρατικές ανοικοδομήσεις και οικονομικά αδιέξοδα: Αισθανόμαστε μέρος της κοινωνικής παρακμής.Κατηγορούμενοι δημόσιοι λειτουργοί, κουμπαροπαρέες και φτωχολαμόγια, όλοι κομμάτι ενός συστήματος που διδάσκει διαφθορά.Αρπαγές ανηλίκων, απίστευτες δολοφονίες και αστυνομολαγνία.Ελληνοποιήσεις, Αλβανοποιήσεις και κοινωνικός ρατσισμός.Πολιτισμός γαρυφαλοπόλεμου και σουξε κινηματογραφικής υποκουλτούρας και τηλεοπτικής πρωτιάς.Δάφνες που μυρίζουν φυτο…φάρμακα και μετάλλια που ξεθωριάζουν στον χρόνο και … το δικό μας ελεύθερο internet, σκλαβωμένο στην ανασφάλεια των καιρών.«Μέλημά σας, η βελτίωση της Εθνικής Οικονομίας και η μείωση του πληθωρισμού»«Μέλημά μας, η παιδεία, ο παγκόσμιος πολιτισμός και η οικολογία»Οι οικονομίες ακμάζουν όταν η παιδεία διδάσκει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η δικαιοσύνη τιμωρεί τους τυχοδιώκτες. Όταν η ηθική κυριαρχεί της διαφθοράς και οι κοινωνίες λειτουργούν με κανόνες δικαίου. Όταν η ανάπτυξη δεν εξαντλεί τους φυσικούς πόρους και ο πολιτισμός καλλιεργεί και ξεκουράζει τις ανθρώπινες ψυχές.Ευτυχώς οι «φίλοι» της δικής μου γενιάς δεν χρωματίσαμε τις συνειδήσεις μας. Πολλοί από εμάς εκφράζονται σε κόμματα και οργανώσεις. Όλοι όμως μείναμε «στην απέξω» για να αισθανόμαστε ελεύθεροι. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Σίγουρος μπορώ να είμαι μόνο για ένα: Αν πέσω ελαφρά από το ποδήλατο, θα με κάνουν πρώτο θέμα στις ειδήσεις…

Ασημάκης Φωτόπουλος
Περιοδικό "Οξυγόνο" Ιούλιος 2008

Η κρίση… των κροίσων

Αλματώδη αύξηση της ανεργίας έως και 10% για το 2009 και σταδιακή επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, με παράλληλη συρρίκνωση της αγοράς, θα αποτελέσουν τα πρώτα σημάδια της επερχόμενη παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.
Είκοσι και πλέον χρόνια ο έλληνας ασφυκτιά και δυστυχώς η προοπτική της ευημερίας του, συμπίπτει με την διεθνή οικονομική ύφεση…Κάτι σαν να κρατάς την αναπνοή σου, να ετοιμάζεσαι για την σπουδαία κατάδυση και να ξεκινάς το εγχείρημα στα όρια της ανεπάρκειας οξυγόνου.!Τι κρίμα και ήμουν έτοιμος για μεγάλες σπατάλες… Τόσα χρόνια καταπίεση, τακτικός αιμοδότης της κρατικής μηχανής, με στέρηση ουσιαστικών κοινωνικών παροχών. Σώος και αβλαβής παρ’ όλα αυτά και προπάντων ψυχολογικά αλώβητος από την τακτική μου διέλευση στην Αθηνών – Πατρών αισθάνθηκα την ανάγκη να ανασάνω. Μου το είχαν υποσχεθεί άλλωστε. Εκατομμύρια ευρώ δαπανήσανε σε τηλεοπτικά προεκλογικά σποτάκια για να μου δώσουν την σωστή εικόνα της επερχόμενης προσωπικής μου ευμάρειας.Σαν τα συνδυάζω όμως όλα αυτά, σαν να μου παίρνουν τον δικό μου πρωταγωνιστικό ρόλο άλλες γνώριμες φάτσες υπουργών, δημοσιογράφων, μοναχών και καλλιτεχνών υψηλής διανόησης και να μου μένει ρόλος κομπάρσου.
Σίγουρα δεν φταίει η πολιτική, ούτε καν οι ίδιοι οι πολιτικοί. Εγώ φταίω που δεν έμαθα να φοροδιαφεύγω στα πλαίσια του νόμου… Φταίω εγώ που δεν εντάχθηκα στο τραπεζικό τριπάκι όταν η ρευστότητα ήταν στα πάνω της. Όταν με παρακαλούσαν να πάρω ευμάρεια και εγώ αρνήθηκα. Τι σημασία έχει λοιπόν για εμένα και τον κάθε έλληνα πολίτη, ο τοπικός ή υπερτοπικός χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης. Η ευκαιρία χάθηκε. Τι σημασία έχει εάν η οικονομική μου ανεπάρκεια επηρεάζεται από την διεθνή οικονομία ή οφείλεται στην γλυκιά μου ψωροκώσταινα; …Και βέβαια έχει και αυτό προσπαθούν να εμπεδώσουμε τις τελευταίες ημέρες.!Η ψυχολογία μας εκτοξεύεται όταν η κρίση είναι διεθνής. Όταν η στέρηση αφορά εκατομμύρια συνανθρώπους μας. Όταν η μιζέρια μας είναι συντροφική και η αποτυχία μας δεν μειώνει την υστεροφημία μας.Δυστυχώς για άλλη μια φορά θα φάμε (ή δεν θα φάμε) μόνοι μας. Του τραπεζιού απέχουν οι συνήθης ύποπτοι, διαχειριστές. Αυτοί που φρόντισαν σε αντίθεση με τις άπληστες τράπεζες να διαφυλάξουν υψηλή ρευστότητα με κάθε… νόμιμο μέσο. Το ερώτημα δεν είναι εάν η νέα οικονομική κατάσταση θα μας οδηγήσει σε νέες καταναλωτικές περικοπές. Αυτό εξάλλου ήταν στο πρόγραμμα ανεξαρτήτως της παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης. Το ερώτημα είναι, κατά πόσο πλέον είναι εφικτό να προστατευθούν τα μικρά και μικρομεσαία εισοδήματα, έτσι ώστε να μην οδηγηθούν στα όρια της εξαθλίωσης; Στην ουσία των πραγμάτων σημασία δεν έχει εάν η ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε σωστά στον κίνδυνο του «τραπεζικού πανικού», με την ρητή κρατική εγγύηση των καταθέσεων, ή εάν έπρεπε να αναλάβει τον πιστωτικό κίνδυνο που σήμερα βαραίνει τους ισολογισμούς των τραπεζών με το πακέτο των 28 δις ευρώ. Σημασία έχει να πείσει ότι οι αποφάσεις της, όσο επίπονες και αν είναι, είναι πρωτίστως κοινωνικά δίκαιες.
Όταν την κύρια ευθύνη της κρίσης, έχουν οι ίδιες οι τράπεζες, αναλαμβάνοντας τεράστιο ρίσκο, για την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους, δεν μπορεί να αποτελεί λύση, η κρατικοποίηση των ζημιών και η διάχυση του κόστους στην κοινωνία. Η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει άμεσα τους ασθενέστερους πολίτες της, να ενισχύσει την κοινωνική της πολιτική, να αποεμπορευματοποιήσει τα δημόσια αγαθά και να προτάξει φορολογική δικαιοσύνη.Ρε δε βαριέσαι… μοναχός θα γίνω;

Ασημάκης Φωτόπουλος
Περιοδικό "Οξυγόνο" Οκτώβριος 2008

Αυτό τον Μήνα:
- απόλαυσα την καινούργια ταινία του μοναδικού Woody Allen “Vicky Cristina Barcelona”. Να πάτε!
- Άκουσα το νέο άλμπουμ των Verve και ξεχώρισα το «Love Is Noise»
- Δραπέτευσα και μαγεύτηκα, τα Σαββατοκύριακα στην Πάρνηθα.
Ατάκα του μήνα:«Όποιος πειράξει τον Υπουργό … θα έχει να κάνει μαζί μου»